Collectie Van Riemsdijk (Almelo) op archieven.nl
De collectie van documenten over de familie van Riemsdijk, tak Almelo, staan nu op archieven.nl
Beschrijving van een verzameling bescheiden, afkomstig van de familie Van Riemsdijk (Almelo).
Het archief beslaat de periode 1604-2016, telt 1,8 strekkende meter en bestaat uit 223 beschreven archiefstukken.
Over het algemeen bleven de nakomelingen in de noord-oosthoek van Salland wonen en werken, al studeerden ze in steden als Groningen, Leuven, Harderwijk en Leiden. Leden van de patriciërsfamilie bekleedden belangrijke posities in Hardenberg, Gramsbergen en omgeving. Ze waren rentmeester, plaatsvervangend schout, heel-, genees- en vroedmeester, notaris, burgemeester, secretaris en ontvanger der belastingen. Daarnaast waren ze actief in het kerkelijk en algemeen maatschappelijk leven.
Archivalia van het geslacht van Riemsdijk zijn in de loop der tijd bij verschillende nazaten terecht gekomen. Sinds 2004 wordt geprobeerd om de banden tussen de verre familieleden weer aan te halen. Daartoe is de 'Stichting Genealogie en Geschiedenis Geslacht van Riemsdijk te Overijssel' opgericht, die o.a. tot doel heeft de collecties te beschrijven en bij elkaar te brengen. Deze archieftoegang betreft de archivalia die afkomstig zijn van Jaap van Riemsdijk uit Amsterdam, de achter-achter-achterkleinzoon van Jacobus van Riemsdijk uit Almelo.
Borne (juli 2019)
E. Wolbink, adviseur van de Stichting Genealogie en Geschiedenis Geslacht van Riemsdijk te Overijssel
Gezocht Manuscript
Onze familiestichting is op zoek naar het manuscript met bestelnummer 6299, dat in juni 2013 te koop is aangeboden bij:
Antiquariaat G. van der Steur
Kruisstraat 3
2011 PV Haarlem
Titel van dit manuscript RIEMSDIJK, VAN, DEEL, HOEKEMA, BRANDENBURG
Inhoud van het manuscript; Brief van H.F. Deel d.d. Rollecate 19-1-1846 aan mej. te Workum, met door hem ingewonnen informaties over H. van Riemsdijk, manuscript, 4 pagona's met enveloppe.
Deel is in Hardenberg geweest en heeft informatie ingewonnen over H. van Riemsdijk, de geliefde van Frederika Brandenburg. R’s vader was vroeger gemeenteontvanger van Hardenberg, maar is door “schurkerij” uit die post ontzet. Zoon H. van Riemsdijk is weinig beter; al één of tweemaal bankroet, veel schulden, liederlijk gedrag, familie te Amsterdam is daar kruidenier en failliet. “De algemeene haat op deze familie is zoo groot dat wanneer men slechts hunne naam noemt men hun nog meer hoort verachten dan de grootste dief of moordenaar”.
Heeft U dit manuscript in bezit, dan kunt U via de website contact opnemen met onze familiestichting.
Rouwadvertentie overlijden van Jacobus van Riemsdijk
25 april 2015 was het precies 214 jaar geleden dat in één van de oudste kranten van Overijssel (nog niet online te vinden) de rouwadvertentie werd geplaatst van het overlijden van Jacobus van Riemsdijk.
Hij overleed, ongehuwd en kinderloos, op ruim 51-jarige leeftijd in Zwolle. Zijn moeder, de weduwe Willemina van Riemsdijk-Oosting liet de advertentie opnemen in de Provinciale Overijsselsche en Zwolsche Courant.
Heden middag overleed tot mijne innige droefheid mijn oudsten zoon Jacobus van Riemsdijk, oud gemeensman dezer Stad, aan een uitterende ziekte in den ouderdom van ruim 51 jaaren: geve hier van aan vrienden en nabestaanden kennis, en verzoeke van rouwbeklag verschoond te worden. Zwoll, den 23 april 1801. W. Oosting, wed. Riemsdijk
Een 'gemeensman' was een lid van de (gezworen) gemeente; van het college dat voor de Franse tijd in vele steden en met name in Overijssel en Gelderland, de burgerij bij het stadsbestuur vertegenwoordigde.
Gedicht Antoni van Riemsdijk
Op 30 januari 1816 vond de officiële opheffing (ontbinding) plaats van het negende landstormbataljon van het arrondissement Deventer, welke was samengesteld uit mannelijke ingezetenen van de gemeenten Hardenberg en Gramsbergen.
Eind 1813 was in Nederland het Reglement van algemeene Volkswapening, Landstorm en Landmilitie uitgegeven, waarin onder meer de Landstorm werd opgericht. Alle weerbare mannen, tussen de 17 en 50 jaar oud, dienden zich te organiseren in bataljons ter verdediging van de eigen omgeving. De manschappen droegen geen uniform, maar ze moesten wel allemaal een groene tak met bladeren op de hoed dragen als kenmerk. Alleen degenen die de exercitie goed beheersten, mochten een soort uniform en uitrusting krijgen.
De landstormbataljons namen gedurende de bevrijdingsoorlog van 1813-1814 veelvuldig deel aan het belegeren van Franse garnizoenen. Het 9e landstormbataljon werd gedurende die periode gecommandeerd door luitenant-kolonel jonkheer Jacob van Foreest van Heemse en aangevoerd door majoor Antoni van Riemsdijk. Toen het moment was aangebroken op het bataljon op te heffen, schreef Van Riemsdijk het volgende gedicht, dat o.a. werd gepubliceerd in de Overijsselsche courant van 2 februari 1816:
Geluk mijn Vaderland! de Dwing’land is verslagen,
de geessel van Euroop heeft gene krachten meer,
herwaakte heldenmoed van lang getergde volken
trof ’t monster van nabij en veld’ het roemrijk neer.
Getuige Waterloo. Getuig, ô eed’le Vrede!
die thans Europa drenkt en met verkwikking laaft,
die ’t krijgsgewoel ontbondt en millioenen handen,
nog straks ten krijg gerust, aan ’t stil beroep hergaaft.
Ook d’onze, door den vorst ter waap’ning opgeroepen,
behoeft het vaderland voor zijne rust niet meer,
de vrede staakt den band, die onze g’leed’ren gorde,
en geeft ons aan ons zelfs en stillen werkkring weer.
Triumph, lö, Triumph! lang duur de zaal’ge vrede,
wee ’t monster, dat haar stond – de wapens weer ter hand,
zoo immer Neerlands grond, – zoo immer Neerlands koning
word’ op den troon geschudt en wreev’lig aangerand.
Dit zij ten duuren eed hier (*) voor Gods oog gezworen,
Oranje zij de leus, de kreet het vaderland!
de koning wenke slechts, – straks ijl en vlieg te wapen,
wat wapens torschen kan in ’t vrijë Nederland
* eene weide voor den Huize Heemse, toebehorende aan den hoogwelgeboren heer jonkheer Jacob van Foreest van Heemse, luitenant-colonel, commanderende het battaillon.